تبادل لینک هوشمند – فرصت‌هایی بالقوه دولت الکترونیک
فرصت‌ها: از یک طرف حامیان دولت الکترونیک معتقدند که بخش‌های این دولت فرصت‌های بی‌شماری را جهت ارتقاء دولت و حکومت بوجود آورده است. همانطور که در قسمت‌های بالا بحث شد، نیروهای محرک بسیاری در ایجاد حرکت در بخش‌های دولت الکترونیک نقش دارند. اما حامیان دولت الکترونیک معتدند که نتایج گسترده‌ای از این بخش حاصل می‌شوند(برین[۱]، ۲۰۰۰).
خدمات جدید و ارتقایافته: فرصت دیگری که توسط حامیان دولت الکترونیک گسترش یافته است ارتقاء کیفیت، دامنه و دسترسی به خدمات است. بسیاری از ناظران می‌گویند، علاوه بر کاریابی و بازده، کیفیت خدمات از طریق مبادلات سریع ارتقاء می‌یابد و همچنین از طریق پروسه‌های بهتر تکامل دولت الکترونیک خدمات جدید وافری را بوجود می‌آورد(جفری، ۲۰۰۳).
کارایی (بازده): آنچه که از بسیاری از پروژه‌های مرتبط با فناوری ارتباطات انتظار می‌رود کارایی یا بازده آنهاست. در پروژه‌های دولت الکترونیک، کارایی می‌تواند فرم‌های گوناگونی به خود بگیرد. بسیاری از پروژه‌ها تلاش می‌کنند میزان خطا را کاهش دهند و ثبات در نتایج بدست‌آمده را ارتقاء و بهبود بخشند. هدف از بازدهی در بسیاری از پروژه‌های دولت الکترونیک کاهش هزینه‌ها و کاهش فرایندهای سازمانی با مهندسی کردن و نظامند‌کردن روش‌هاست. بسیاری از حامیان دولت الکترونیک معتقدند کاهش زمان صرف شده در کارهای تکراری به کارمندان دولت فدرال این امکان را می‌دهد تا به مهارت‌هایی جدید دست پیدا کرده و در کارشان پیشرفت کنند(برین، ۲۰۰۰).
افزایش مشارکت شهروندان: یک راه، ارتباط مردم نقاط دور دست با یکدیگر می‌باشد در نتیجه آنها می‌توانند اطلاعات را به سادگی فرستاده و دریافت کنند. راه دوم که بسیاری از ناظران آن را پیشنهاد می‌کنند افزایش مشارکت جوانان در امور دولتی است. بسیاری از حامیان معتقدند که نسل آینده که با اینترنت و ارتباطات دیجیتال در زندگی روزمره خود بزرگ شده‌اند در صورتی که ابزار مورد نیازشان همان ابزار مورد کاربردشان در فعالیت‌های حرفه‌ای و شخصی باشند نسلی فعالی در فعالیت‌های دولت الکترونیک خواهند بود. دولت الکترونیک با فراهم کردن فرصت‌هایی برای افراد با سلایق، نظرات و دغدغه‌های یکسان زمینه تعاملات شهروندان با شهروندان (C2C) را فراهم و تقویت می‌کند(جفری، ۲۰۰۳).
توسعه اطلاعات ملی فراساختاری: این بخش موسوم به(NII)[2]می‌باشد. در سنوات [۳] (Y2K)دغدغه‌ای روزافزون درباره محافظت و مراقبت از (NII) وجود داشت. بهعنوان بخشی از تلاش‌های صورت گرفته جهت رفع مشکلات (Y2K) رئیس جمهور. کلینتن دستوری را به شرح زیر اعلام کرد. «براساس این دستور گروه‌هایی در دولت فدرال تشکیل خواهند شد جهت توسعه برنامه‌هایی برای حفاظت از اطلاعات فراساختاری». این برنامه‌ها نیاز به گفتگو بین دولت و بخش خصوصی دارند تا برنامه توسعه اطلاعات ملی- فراساختاری توسعه پیدا کند(برین، ۲۰۰۰).
چالش‌ها: از سوی دیگر، علی‌رغم فرصت‌های احتمالی برای بهبود دولت الکترونیک، چالش‌های نیز است که احتمالاً مانع از محقق شدن این فواید می‌شوند. بعضی از این چالش‌ها، مانند تفاوت در دسترسی به کامپیوتر (شکاف دیجیتال- فقدان دسترسی به کامپیوتر و …) شرایطی هستند که به مشکلات بزرگتر مرتبط می‌شوند. مشکلات دیگر ناشی از تلاش در جهت الحاق فن‌آوری اطلاعات به دولت می‌باشد(برین، ۲۰۰۰). چالش‌های مهم عبارتند از :
- امنیت شبکه: شاید یکی از مهمترین چالش‌های دولت الکترونیک امنیت شبکه باشد. در یک سری بررسی‌های بهعمل آمده از سال ۱۹۹۹، دفتر محاسبات (GAO)[4] مکرراً گزارش داده است که بزرگترین نهادهای فدرال نتوانسته‌اند به خوبی از سیستم‌های خود در برابر حملات کامپیوتری محافظت کنند. GAO)) 6 حوزه یا نقطه ضعف را در این گزارش برشمرده است: مدیریت برنامه‌های امنیتی نحوه کنترل، تغییرات و توسعه نرم‌افزار، عدم انجام وظایف، سیستم‌های کنترل و تداوم سرویس‌ها برای دولت الکترونیک، تداوم خدمات امری بحرانی است نه از جهت دسترسی و ارائه خدمات، بلکه برای ایجاد اعتماد به نفس شهروندان و اعتماد آنها، اما خطر کلاه‌برداری و استفاده نادرست از اطلاعات همچنان دو دغدغه مهم محسوب می‌شوند(جفری، ۲۰۰۳).
- تفاوت در دسترس به کامپیوتر: چالش دیگر دولت الکترونیک تفاوت در دسترسی به کامپیوتر است. این چالش در برگیرنده دو ایراد و اشکال است. اول شکاف دیجیتالی و دوم دسترسی معلولین به فضای مجازی در مورد شکاف دیجیتالی، در حال حاضر خواه بهخاطر فقدان مسائل مالی یا عدم مهارت لازم همه شهروندان امکان دسترسی یکسان به کامپیوتر و فضای مجازی را ندارند(برین، ۲۰۰۰). در حالیکه استمرار کامپیوترهای مجهز به اینترنت در مدارس و کتابخانه‌های عمومی به حل این مشکل کمک می‌کند، این تلاش‌ها همچنان استمرار دارد. بعضی از ناظران معتقدند که بسیاری از اعمالی که دولت انجام می‌دهد در برگیرنده ارتباطات مردمی است. مردمی که حداقل دسترسی به فضای مجازی و اینترنت را دارند: فقرا، افراد مسن، افراد کم‌سواد، حامیان افراد ناتوان معتقدند که کامپیوترها موانع جدیدی را برای شهروندانی مانند نابینایان و افراد کم‌توان جسمی ایجاد می‌کنند چون این افراد باید هزینه‌های گزافی را برای نرم‌افزار و سختافزار کامپیوترهای شخصی خود پرداخت کنند. همچنین این ابزار باید به گونه‌ای طراحی شوند که امکان دسترسی معلولین را به فضای مجازی فراهم کنند(جفری، ۲۰۰۳).
- مدیریت فن‌آوری اطلاعات دولتی و تأمین هزینه‌ها: چالشی چند لایه بر سر توسعه دولت الکترونیک وجود دارد و آن عبارت است از مدیریت فن‌آوری اطلاعات و تأمین هزینه‌های آن این چالش شامل مشکلاتی مانند جذب نیروی انسانی، نگهداری سیستم‌ها، تأسیس سازمان [۵]CIO فدرال، و همکاری بین دولت‌های محلی، ایالتی و فدرال. در حالیکه دولت الکترونیک فرصت‌های را برای توسعه مهارتهای کارمندان فدرال فراهم می‌کند، همچنین بر سردوراهی استخدام و حفظ کارگران مجرب در حوزه فن‌آوری اطلاعات قرار دارد. حقوق کم و عدم تأمین منافع دست دولت را در جذب و بهکارگیری نیروی ماهر بسته است. مشکل دیگر تأمین منابع مالی لازم برای اجرای پروژه‌های دولت الکترونیک ایالتی و محلی است. بعضی از ناظران معتقدند که دولت در استفاده از منابع مالی برای اجرای ۲ و بیشتر از دو پروژه محدودیت دارد. اما برداشتن این محدودیت‌ها از منابع مالی ایالتی و فدرالی نگرانی‌های را درباره فدرالیسم ایجاد می‌کند (والش[۶]، ۲۰۰۱).
- امور شخصی: در ارتباط با امنیت شبکه، امور شخصی چالشی بزرگ برای پذیرش دولت الکترونیک می‌باشد. نگرانی درباره استفاده از فایل‌های متنی که اطلاعات را بین ارگانها به اشتراک می‌گذارند و مسدود کردن یا استفاده نادرست از اطلاعات شخصی غالباً موضوع مناقشه برانگیز بوده است. براساس گزارش(GAO)در سپتامبر ۲۰۰۰ پیرامون حفاظت از فضای شخصی افراد در سایت‌های فدرال، تقریباً یک سوم از ارگانها و نهادها اطلاعات شخصی به اشتراک گذاشته شده‌ای دارند با شرکت و نهادهای دیگر(جفری، ۲۰۰۳).
[۱]-Brein
[۲]– NationalInformation Infrastructure
[۳]– Year 2 (1000)Kilo
[۴]– General Accounting Office
[۵]– Chief Information Officer
[۶]-Valsh