پردیس آموزشهای نیمه حضوری
پایان نامه جهت اخذ مدرک کارشناسی ارشد برنامه ریزی رفاه اجتماعی
عنوان :
بررسی رابطه سرمایه اجتماعی و کیفیت زندگی
(مطالعه موردی:کارکنان ثبت احوال مازندران)
استاد راهنما: دکتر علی اکبر تاج مزینانی
استاد مشاور: دکترمحمد علی محمدی
برای رعایت حریم خصوصی نام نگارنده پایان نامه درج نمی شود
(در فایل دانلودی نام نویسنده موجود است)
تکه هایی از متن پایان نامه به عنوان نمونه :
(ممکن است هنگام انتقال از فایل اصلی به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل است)
چکیده:
سرمایه اجتماعی از مهمترین مفاهیم روبه رشد در علوم اجتماعی است و دامنه کاربرد آن در سایر علوم روبه افزایش است. این مفهوم بیانگر حلقه مفقوده در توسعه بشمار می رود و مانند سایر سرمایه ها مولد بوده و بستر مناسبی برای بهره برداری از سرمایه های اقتصادی ،اجتماعی و فرهنگی است.در دهه های اخیر ،مفهوم کیفیت زندگی برای ترسیم میزان رفاه در جامعه و در واقع منعکس کننده نتایج توسعه مطرح است.
تحقیق حاضر از طریق تکمیل پرسشنامه انجام شده است ویافته هانشان می دهد که وضعیت سرمایه اجتماعی جز در مواردی خاص که مربوط به جنبه های درون گروهی است در اغلب موارد بویژه در بعد روابط مدرن چندان مطلوب نیست .در واقع هر چه از خانواده به مراتب بالاتر حرکت کنیم از میزان سرمایه اجتماعی کاسته می شود. نتایج مربوط به قلمرو چهارگانه کیفیت زندگی بیانگر آن است که بالاترین میانگین بدست آمده با عدد 70 درصد مربوط به سلامت فیزیکی( جسمانی) و دامنه سلامت محیطی با میانگین 55 درصد، کمترین میزان اظهار شده نسبت به سایر جنبه ها از سوی افراد تحت مطالعه میباشد. .میانگین بدست آمده برای بخش سلامت روانی 66 درصدو برای بخش سلامت روابط اجتماعی رقم 64 درصد بیانگرآن است که سلامت روانی و روابط اجتماعی کارکنان مورد مطالعه دارای وضعیت نسبتاً مطلوبی میباشد.
همچنین نتایج حاکی از آن است که سرمایه اجتماعی درهمه ابعاد مورد سنجش آن(اعتماد، شبکه ومشارکت ) با متغیر وابسته تحقیق(کیفیت زندگی)دارای رابطه بوده ودر رابطه با سایر متغیر ها(ویژگی های فردی ،خانوادگی و شغلی)پیش بینی کننده بهتری برای کیفیت زندگی محسوب می شود. از این میان ،متغیر اعتماد اجتماعی با بتای 0.414 نسبت به سایر متغیر ها ی مستقل از جمله شغل همسر و نوع استخدام،تاثیر فزاینده ای در کیفیت زندگی دارد.
مفاهیم کلیدی: سرمایه اجتماعی،کیفیت زندگی،اعتماد،مشارکت،شبکه وثبت احوال.
فتح باب
یکی از اهداف نظام جمهوری اسلامی، توجه به وضع معیشتی، رفع فقر،حمایت از گروههای آسیبپذیر، ارتقای سلامت و بهبود کیفیت زندگی مردم میباشد که نشانههای آن را میتوان در برنامههای مختلف تبیین شده در زمینههای توسعه اقتصادی، اجتماعی وفرهنگی مشاهده کرد. به عنوان نمونه فصل هفتم قانون برنامه چهارم توسعه در زیر عنوان « سلامت و بهبود کیفیت زندگی» در موارد 84 الی 94 به موضوع کیفیت زندگی پرداخته شد.( برنامه چهارم توسعه، 1383) همچنین بر اساس سند چشمانداز20 ساله کشور که در سال 1384 ابلاغ شده است ایران در سال 1404 باید به کشوری با ویژگیهای کلیدی دور بودن از فقر وتبعیض، توزیع عادلانه درآمد، برخورداری از سلامت، رفاه و تامین اجتماعی و فرصتهای برابر برای همگان متکی بر سهم برتر منابع انسانی و سرمایه اجتماعی در تولید ملی تبدیل شود.
در سطح جهانی،هم بانک جهانی و همسازمان همکاری و توسعه اقتصادی(OECD)[1] ، سرمایه اجتماعی را به عنوان بخش مهمی از استراتژیهای خود برای کاهش فقر و افزایش نتایج مطلوب سیاستهای اجتماعی در نظر گرفتهاند و درباب توسعه نیز امروزه به مقوله کیفیت زندگی[2] نه به عنوان ابزار بلکه هدف نهایی و غایی توسعه نگریسته میشود و شاهد یک تغییر رویکرد و نگرش از تکیه بر مفاهیم و شاخصهای صرفاً اقتصادی به سمت توجه به عوامل اجتماعی درمقوله کیفیت زندگی هستیم.
توجه به این نکته حائز اهمیت است که پیشرفت اقتصادی تنها عامل توسعه پایدار نیست وارزشهای اصلی توسعه پایدار را باید در ارتقای کیفیت زندگی جستجو کرد.طرح مفاهیم توسعه پایدار،توسعه انسانی ،تاکید بر توسعه محلی ،توسعه اجتماع محور ،محلی گرایی،توجه به اجتماعات انسانی جز در بستر توجه به عوامل موثربرکیفیت زندگی میسر نیست.
در آراء همه صاحبنظران سرمایه اجتماعی این دلالت وجود دارد که سرمایه اجتماعی از طریق تسهیل کردن روابط اجتماعی موجباتی را فراهم میسازد که افراد بهتر و سادهتر بتوانند منافع فردی وگروهی خود از جمله منافع اقتصادی را دنبال کنند. بطور مثال نظرسنجی بیکر[3] از سرمایهگذاران در بورس نشان میدهد که بیشتر موسسات و سرمایهگذاران بر اساس اطلاعات بدست آمده از یک دوست یا شرکت مرتبط یا فقط به این دلیل که فردی را میشناسند که از آن سهام خریداری کردهاند تصمیم به خرید سهام میگیرند و تعداد اندکی از سرمایهگذاران با استفاده از فنونرسمی و پیچیده مالی واقتصادی مبادرت به خرید سهام میکنند.[4])بکر،1984، به نقل از رنانی،1388؛15)
همچنین کریستیان گرو تارت[5] در باب لزوم توجه به سرمایه اجتماعی آن را حلقه مفقود[6] سیاستگذاریها و سرمایهگذاریهای دولت واجتماع میداند و بیان میدارد که در رسیدن به توسعه پایدار[7]، علاوه بر سرمایههای انسانی، اقتصادی و طبیعی عامل دیگری نیز وجود دارد که همان سرمایه اجتماعی است( گروتارت، 1998؛6). از آنجا که در معنای کیفیت زندگی نیز به طور ضمنی دلالت بر زندگی خوب داشتن و احساس رضایت از زندگی وجود دارد پس میتوان پلی ارتباطی میان این دو مفهوم برقرار کرد که معرف همبستگی میان سرمایه اجتماعی و رفاه اجتماعی باشد و بازگوی آن باشد که با ذخیره سازی سرمایه اجتماعی بیشتر میتوان شرایطی را فراهم ساخت که به سطح بالایی از کیفیت زندگی دست یافت. تحقیقات و مطالعات صورت گرفته در زمینه روانپزشکی و پزشکی نشان میدهد که بین سرمایه اجتماعی و کیفیت زندگی پیوند مستقیمی وجود دارد به عنوان نمونه کیم و کاواکی[8] درپژوهشی در ایالتهای مختلف آمریکا به این نتیجه رسیدند که در ایالتهایی که سطح سرمایه اجتماعی بالا و متوسط بوده سطوح بالاتری از سلامت جسمانی و روانی شهروندان- که از شاخصهای کیفیت زندگی میباشند- مشاهده شده است.( کیم و کاواچی،2007،به نقل از گروسی، 1387؛ 7)
شواهد تحقیقات در سراسر دنیا نشان می دهد افرادی که از اجتماع دورند یا منزوی هستند احساس خطر مرگ را بیشتر تجربه می کنند بعنوان نمونه نتایج یک بررسی در آمریکای شمالی مشخص ساخت که بیماری های بد خیم منجر به مرگ در بین مردانی بیشتر دیده می شود که تماس های اجتماعی روزانه کمتری دارندیا مشارکتی در انجمن ها یا کلوبها ی اجتماعی ندارند. (توکل،1389؛11) لذا هرچه کیفیت زندگی بطور مستمر ارتقا یابد از میزان آسیب های روانی و اجتماعی مانند بیماریهای روانی ،احساس بیگانگی،نارضایتی از زندگی و ناهنجاریهای اجتماعی کاسته می شود.بنابراین کیفیت زندگی وسرمایه اجتماعی دومفهوم مرتبط با ادبیات توسعه هستند که از یک سو هر دو پیوندی با ابعاد انسانی و اجتماعی توسعه دارندو از سوی دیگربا یکدیگر پیوند دارند و پژوهش حاضر با تمرکز بر کارکنان ثبت احوال مازندران در نظر دارد تا برآوردی از چگونگی کیفیت زندگی ، سر مایه اجتماعی ورابطه آنها با یکدیگر را بدست بیاورد.
براي دانلود متن کامل پايان نامه اينجا کليک کنيد.
نظرات شما عزیزان: