چکیده

دانش به عنوان دارایی نا مشهود محور خلق ارزش در سازمان های عصر حاضر است. ذخیره­ی دانشی به عنوان سرمایه­ی استراتژیک هر سازمان، مهم­ترین مزیت رقابتی سازمان ها به شمار می­رود. از طرفی سلامت سازمانی منجر به دوام و بقاء سازمان در محیط خود و ارتقاء سازگاری با آن می­گردد. در واقع سلامت سازمانی توانایی سازمان برای رشد و بهبود مداوم است.با درک درست از رابطه مدیریت دانش و سلامت سازمانی و با تعیین جایگاه مدیریت دانش در سلامت سازمانی می توان شاهد کسب مزیت رقابتی در بسیاری از سازمان ها باشیم.این پژوهش، با هدف بررسی رابطه­ی بین مدیریت دانش و سلامت سازمانی در شرکت سایپا کاشان انجام شد. روش تحقیق از حیث هدف، کاربردی و از حیث شیوه­ی جمع آوری داده­ها توصیفی – همبستگی می­باشد. جامعه­ی آماری این تحقیق شامل کلیه کارکنان شاغل در شرکت سایپا کاشان در سال 1393 بودند که طبق جدول مورگان(1978) ، 146 نفر به روش نمونه گیری  تصادفی ساده انتخاب شدند. داده­های پژوهش از طریق پرسشنامه مدیریت دانش با پایایی 83/0 و سلامت سازمانی با پایایی 94/0 جمع­آوری و از طریق آزمون­های همبستگی پیرسونی و رگرسیون ساده بوسیله نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد. نتایج تحقیق بیانگر این بود که تمامی زیرمؤلفه­های مدیریت دانش با سلامت سازمانی ارتباط مثبت و معنادار دارد که از بین تمامی مولفه های مدیریت دانش، مولفه “بیرونی سازی” بیشترین تاثیر را بر روی سلامت سازمانی به نسبت مولفه های دیگر دارد.

واژه­های کلیدی : دانش، مدیریت دانش، سلامت سازمانی، شرکت ساپیا کاشان  

فصل اول: کلیات تحقیق

1-1)مقدمه

دنیای متغیر امروز ایجاب می کند که سازمان­ها برای بقاء به دنبال ابزاری نوین باشند، یکی از ابزارهایی که می ­تواند سازمان­ها را در تأمین این اهداف یاری کند، مدیریت دانش است. مدیریت دانش فرایندی است که به سازمان­ها کمک می کند اطلاعات مهم را بیابند، گزینش، سازماندهی و منتشر کنند و تخصصی است که برای فعالیت­هایی چون حل مشکلات، آموختن پویا و تصمیم­گیری ضروری است. در سال­های اخیر، سازمان ها و شرکت های مختلف، پیوستن به روند دانش را آغاز کرده­اند و مفاهیم جدیدی چون کاردانش، دانش­ کار، مدیریت دانش و سازمان­های دانشی خبر از شدت یافتن این روند می­دهند. سازمان­ها نه تنها از طریق سازگاری منفعلانه، بلکه به واسطه کارکرد متقابل فعال، خود را با محیط­های بی ثبات وفق می­دهند.

سازمان­ها به راحتی می توانند تغییر شکل دهند، با این همه، بسیاری از دیدگاه­های موجود در زمینه سازمان از یک حالت منفعلانه و ایستا برخوردارند. سازمانی که درصدد سازگاری کامل خود با محیط در حال تغییر است، باید علاوه بر خلق اطلاعات و دانش، بتواند آن­ها را به طرز موثری، مورد پردازش قرار دهد هم چنین اعضای سازمان باید نه تنها منفعل نبوده، بلکه باید به عنوان عامل فعال در نوآوری عمل کنند.

ایجاد سازمان­های امروزی و مدیریت اثر بخش آنها با استفاده از تئوری­های سازمان وعلم مدیریت، شاید بزرگترین پیشرفت انسان در قرن حاضر باشد. به همین لحاظ اهمیت پیشرفت مدیریت دانش و شکل گیری دانش مربوطه را همتراز پیشرفت­های شگفت انگیز فنّی و تکنولوژیکی دانسته­اند زیرا پیشرفت­های فنّی بشر خود ناشی از توان او در تشکیل سازمان­های اجتماعی و کار سازمان یافته است .

مدیریت، دانش را از حالت تفننی وتجملی در آورده و آن را به یک سرمایه ملی تبدیل می­کند و موجبات توسعه­ی اقتصادی، اجتماعی، علمی، فرهنگی و… را فراهم می­نماید. بی تردید موفقیت هر سازمان به شایستگی وتوانائی­های مدیر آن سازمان بستگی دارد. چه اینکه سازمان مورد نظر یک واحد صنعتی، نهاد دولتی، آموزشی، پزشکی و یا مذهبی باشد. شایستگی مدیریت سازمان تعیین کننده شایستگی سازمان خواهد بود و اهمیت آن چیزی نیست که در امور سازمان گم شود . در این راستا سبک و شیوه­ای که مدیران برای اداره کارکنان خویش انتخاب می­نماید بر بسیاری از جهات سازمانی از جمله کارایی کارکنان، انگیزش کارکنان و . . . تاثیر به سزایی خواهد داشت

1-2)بیان مساله:

امروزه سازمان‌ها به سرمایه های نامشهود و معنوی که همان دانش نامیده می‌شوند، به عنوان یک عامل مهم و حیاتی می‌نگرند. دستیابی به اندوخته های دانش سازمانی، بدون یادگیری ممکن نمی‌باشد. ویروساک (2010) معتقد است که سازمان‌ها قبل از اقدامات دانشی، بایستی نگاهی دقیق به فرهنگ سازمانی خود داشته باشند. فرهنگ سازمانی به عنوان یک عامل اصلی درصحنه مدیریت دانش مطرح است. قابلیت و توانایی استفاده از اطلاعات و تکنولوژی و قابلیت نوآوری در مدیریت و فرایندها به نوبه خود متکی بر توانایی یادگیری نهفته درون سازمان است. سیستم مدیریت دانش درون یک سازمان یادگیرنده، باید قادر باشد که فعالیت‌های کاری و یادگیری افراد را با هم هماهنگ سازد و نیز باید در برگیرنده محرک‌ها و انگیزه های کافی باشد تا بتوانند همه اعضا را جذب نموده و آنها را درگیر فعالیت های درون سازمانی نماید(ویروساک،2010).

طبق تحقیقات انجام شده یکی از موانع عمده استقرار مدیریت دانش در سازمانها، فرهنگ سازمانی می باشد و بحث تغییر فرهنگ یکی از مهمترین جنبه های هر نظام مدیریت دانش می باشد. ( دستن وگری جودی، 2004،246)

مدیریت دانش فرایندی است که به سازمان ها یاری می دهد تا اطلاعات مهم را بیابند، گزینش،سازماندهی و منتشر کنند. مدیریت دانش تخصصی است که برای فعالیت هایی چون حل مشکلات آموختن پویا، برنامه ریزی راهبردی و تصمیم گیری ضروری است. (فرگوسن،2005 ، صفحه321) مدیریت دانش توجه به شیوه جدید تفکر در مورد سازمان و تسهیم منابع فکری و روشی برای بهره وری و بهبود عملکرد می باشد. در این مدیریت توجه به بهینه سازی دانش سازمانی برای افزایش عملکرد از طریق رویه های مختلف می باشد. امروزه کارکنان هوشمند و با دانش به عنوان مهم­ترین سرمایه­های یک سازمان با توجه به قدرت خلاقیت و نوآوری، خلق فرآیندهای سازمانی نوین، فناوری­های جدید و توسعه محصولات و خدمات جدید، سازمان را به مزیت رقابتی پایدار رهنمون می­کنند. تلاش­های نوآورانه در سازمان نتیجه سرمایه­گذاری هدفمند در فرآیند یادگیری و ارتقاء مدیریت دانش است. نظام مدیریت دانش، موجب می­شود سازمان­ها بطور هوشمند عمل کرده و فرآیندها با سرعت و کارآیی بیشتر، انجام بگیرند و به دلیل کاهش نیاز به بازآفرینی راه­حل­ها، صرفه جویی­های زیادی را متوجه سازمان می­کند. از طرف دیگر سازمانهای سالم و دارای قدرت دانش خواهند توانست تغییرات و پویایی­های محیطی و فرصت­های جدید را شناسایی و برتری­های بلندمدت خود را در عرصه رقابتی حفظ نمایند. جوامع فراصنعتی امروز جوامع اطلاعاتی هستند که درآن به تدریج فن آوری­های نیرو افزا جای خود رابه فن­آوری­های دانش افزا میدهند. لذا می­توان گفت مدیریت موثر برسرمایه دانش پایدارترین منبع توسعه محسوب شده و نیاز اساسی سازمان­های هزاره سوم است. امروزه با تأکید فزاینده بر سازمان­های دانش محور به­ جای سازمان­های تولید محور، دانش از عوامل مهم در سازمان­ها به حساب می­آید، و برخورداری از دانش و اطلاعات روزآمد برای ادامه حیات سازمان­ها به یک ضرورت انکارناپذیر تبدیل شده است. بنابراین مدیریت سازمان­ها باید با تکیه بر دانایی برتر، اتخاذ تصمیمات معقول­تر در موضوع­های مهم و بهبود عملکردهای مبتنی بر دانش راه خود را پیدا کند.  شرکت های صنعتی علاوه بر هدف اصلی خود که ارتقای کیفیت و مشتری مداری و کسب سود بیشتر می باشند جهت تداوم حیات در محیط رقابتی این صنعت باید به نوعی سازمان های یاد گیرنده باشند در کشور ما اغلب صنایع و بالاخص خودرو سازان به اندازه کافی و متناسب با رقبا و همتایان خود در کشورهای پیشرفته در تولید دانش علمی و مدیریت آن سرمایه گذاری نمی کنند که خود موجب فقر دانش علمی و عدم برخورداری از مزیت رقابتی در عرصه جهانی شده است با بکارگیری مدیریت دانش، سازمانها متناسب با میزان تولید محصول و مصرف دانش در بازتولید ارکان سازمانی، تولیداتی با مزیت رقابتی بالا ایجاد می نمایند که نتیجه این اقدام موجب بهبود سلامت سازمانی، بهره مندی اصولی از منافع و توانمند سازی پایدار دانش در دوره عمر سازمانی خواهد.

 براي دانلود متن کامل پايان نامه اينجا کليک کنيد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: