چکیده

هدف اساسی این پژوهش بررسی تأثیر روشهای تأمین مالی و الویت بندی آنها بر بهبود عملکرد شعب منتخب بانک قوامین می باشد. جامعه این پژوهش شامل تمامی کارکنان شعب منتخب بانک قوامین استان مرکزی در سال 1393 است، که تعداد آنها 147 نفر می باشد. از این جامعه طبق جدول کرجسی و مورگان 107 نفر بعنوان گروه نمونه بصورت نمونه گیری طبقه ای نسبی انتخاب شد. روش تحقیق توصیفی از شاخه پیمایشی انتخاب شد. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه­ی محقق ساخته تأثیر روشهای تأمین مالی بر بهبود عملکرد کارکنان بانک می­باشد. که پایایی و روایی مورد تأیید اساتید و خبرگان در زمینه تأمین مالی قرار گرفت اعتبار این پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ 0.81 است. با استفاده از نرم افزار spss و استفاده از روش های آماری توصیفی و آمار استنباطی، داده ها تحلیل شده و نتایج نشان داد که “استقراض”، “جریان نقدینگی” و ” استفاده از سهام رایج ” بر بهبود عملکرد کارکنان شعب منتخب بانک قوامین استان مرکزی تاثیر گذار است.

کلمات کلیدی: روشهای تأمین مالی، استقراض، جریان نقدینگی، استفاده از سهام رایج

1-1 مقدمه

در زمینه تأمین مالی پویا، بهبود مداوم عملکرد برای اغلب بانک­ها، به­منظور تقویت رقابت یک موضوع حیاتی است. نظارت و بهبود عملکرد پس از تأمین مالی باعث افزایش یک پیچیدگی وظیفه شده است. یک سیستم مدیریت عملکرد پیچیده شامل بسیاری فرآینددهی و بازخورد است. این فرآیندها در اغلب خروجی های ارتباطات، نظارت، گزارش های سنجش، تعیین هدفها، برنامه مدیریتی، مثل شناسایی، مقیاس که برای تهیه سازی عملکرد تأمین مالی قطعی هستند. سیستم اطلاعاتی KPI خروجی های سیستم بر شاخص های کلیدی عملکرد، وظیفه عملیات اندازه­گیری و نظارت را انجام می دهند. (باقری، 1387، ص14)

شیوه تأمینجمالی برای شرکتها حیاتی است تا اثربخشی و سنجش عملکرد و کارایی را بهبود دهند. تصمیم گیرندگان در تأمین مالی معمولاً بر توسعه دادن ماتریس اندازه گیری برای ارزیابی عملکرد متمرکز می شوند. (رازانی، 1388) شرکت­ها برای اجرای پروژه های سرمایه­گذاری سودآور در دسترس، تسویه بدهی­های موعد رسیده، افزایش سرمایه در گردش و پرداخت سود به سهامداران به منابع مالی متعددی دسترسی دارند. این منابع، وجوه نقد حاصل از فعالیت­های عملیاتی و فروش دارایی­ها (به­عنوان منابع درون سازمانی تأمین مالی)، استقراض وام بانکی، انتشار اوراق مشارکت و انتشار سهام جدید (بعنوان منابع برون سازمانی تأمین مالی) را شامل می­شوند. (خضرا، 1385، ص22)

توانایی شرکت­ها در تعیین منابع مالی مناسب و تصمیم­گیری صحیح در این خصوص از عوامل اصلی موفقیت شرکت به شمار می­رود. مهمترین هدفی که مدیریت در زمان انتخاب روش تأمین مالی باید توجه کند، افزایش ثروت سهام­داران می­باشد. یعنی با در نظر گرفتن هزینه هر یک از منابع مختلف تأمین مالی و آثار آن بر روی بازده و ریسک شرکت منابعی را انتخاب کند که باعث به حداقل رساندن هزینه­های تأمین مالی گردد. ترکیب مناسب منابع تأمین مالی با خصوصیاتی همچون هزینه سرمایه اندک و نرخ بازده بیشتر همراه است. (عبدالباقی، 1386، ص 47)

 بررسی مطالعات پیشین نشان می­دهد اکثر مطالعات روش­های تأمین مالی و تاثیرآن بر بازده روی مواردی چون ارتباط بین گزینش منابع تأمین مالی و بازده شرکتها، ارجحیت منابع برون سازمانی تأمین مالی به منابع درون سازمانی و یا برعکس، رسیدن به یک ساختار مطلوب سرمایه و ارتباط بین ساختار سرمایه و ریسک تأکید داشته­اند. (رمضانی، 1385، ص 121). با توجه به توضیحات ارائه شده و با توجه به اینکه از جمله کاربردی ترین منابع برون سازمانی تأمین مالی، وام بانکی و افزایش سرمایه است و از طرفی واکنش بازار سهام نسبت به درج هر نوع اطلاعات اساسی در نماد تغییرات قیمت و بازده سهام متجلی می شود، هدف اساسی که محقق در این تحقیق به دنبال آن است، این است که آیا روش­های مختلف تأمین مالی بر بهبود عملکرد بانک تأثیر دارد؟

1-2 بیان مسئله

مؤسسات و بنگاههای اقتصادی بویژه بانک­ها، برای ادامه­ی حیات و فعالیتهای خود و همچنین توسعه­ی فعالیتها، به سرمایه های کلان نیاز دارند. همچنین، این مؤسسات و بنگاه های اقتصادی برای تأمین سرمایه­ی مورد نیاز خود وابستگی شدیدی به بازارهای مالی دارند. نقش این بازارها در اختیار گذاشتن سرمایه­های لازم برای مؤسسات و بانک­ها است. یکی از نکات اساسی مورد توجه مدیران مالی بنگاه­های اقتصادی، روشها و میزان تامین مالی است. (آیدوگانالاتی، 2010، ص 8)

وجوه نقد از منابع مهم و حیاتی هر واحد اقتصادی است و پیش بینی وجوه نقد برای دوره های آتی، از مهم ترین ضروریت­های مدیریت واحدهای اقتصادی است. سرمایه گذاران، اعتباردهندگان و سایر استفاده کنندگان اطلاعات حسابداری برای اتخاذ تصمیم­های مالی و سرمایه گذاری، نیازمند اطلاعات مربوط به جریان­های نقدی هستند. بخش عمده و مستمر وجوه نقد واحدهای تجاری را وجوه نقد عملیاتی تشکیل می دهد. (میر محرابی، 1388، ص 10)

از آنجاکه یکی از وظایف اصلی مدیران، بالا بردن جریان نقدینگی می­باشد، تأثیر روشهای تأمین مالی و نحوه مصرف عواید حاصل از این روش­ها بر جریان نقدی، برای آنان از اهمیت بسزایی برخوردار است. همچنین، روش تأمین مالی ممکن است با سود هر سهم، ریسک مالی و درصد مالکیت سهامداران رابطه داشته باشد. (دولت آبادی،1389، ص 87)

اهمیت وجوه نقد برای استفاده کنندگان به انتشار هیأت تدوین استانداردهای حسابداری مالی آمریکا، تحت عنوان صورت جریان وجوه نقد در سال 1987 منجر شد. صورت جریان وجوه نقد می­تواند اطلاعات مهمی درباره مقادیر، دلایل و فواصل زمانی میان سود و دریافت و پرداخت وجه نقد فراهم سازد. طبق استاندارد هیأت تدوین استانداردهای حسابداری مالی آمریکا، صورت جریان وجوه نقد باید وجوه نقد ورودی و خروجی واحدهای مالی را در پنج بخش شامل فعالیتهای سرمایه گذاری، فعالیتهای عملیاتی، مالیات بر درآمد، بازده سرمایه گذاری­ها و سود پرداختی بابت تأمین مالی، فعالیتهای تأمین مالی ارائه کند. (بارث و همکاران، 2008، ص 62)

روش های تامین مالی یکی از اصلی ترین حوزه های تصمیم گیری مدیران بانک­ها در راستای افزایش جریان نقدینگی بشمار می­رود. رشد و ادامه فعالیت بانک ها نیازمند منابع مالی است که تامین این منابع معمولاً با محدودیت همراه است . (کوهن و توماس، 2006، ص 12)

ایجاد و توسعه روز افزون بنگاه های اقتصادی نیازمند تامین منابع مالی قابل ملاحظه است که اغلب از عهده موسسین خارج می باشد. بازار سرمایه برای بانک ها این امکان را فراهم می آورد که منابع مالی مورد نیاز خود را از طریق عرضه اوراق بهادار تامین نمایند. بعبارت دیگر بازار سرمایه به صورت مسیری جهت انتقال منابع از پس انداز کنندگان به مصرف کنندگان منابع مالی عمل می­نماید و ازطریق فراهم آوردن سرمایه مورد نیاز بنگاه های اقتصادی و تخصیص بهینه منابع، نقش عمده­ای در اقتصاد کشورها ایفا می­کند. مدیران با استفاده از منابع به دست آمده در جهت بقاء و رشد سازمان خود تلاش میکنند. این درحالی است که شرایط رقابتی شدید، بحران های مالی، اقتصادی، سیاسی و الزامات مالکیتی و قانونی، بانکها را بر آن داشته تا منابع بیشتری را خواستار شده وگاه منابع حاصل از نتایج عملیات واحد اقتصادی را نیز که متعلق به مالکان است، درون واحد اقتصادی مجدداً سرمایه گذاری نمایند. (رحمانی، 1385، ص 26)

مفهوم عملکرد، با کارایی و اثربخشی تعریف شده است، چون اثربخشی بیانگر میزان دستیابی به اهداف است و کارایی به این موضوع اشاره دارد که منابع از نظر اقتصادی، چگونه برای کسب هدف بکار رفته­اند و می­توان آنها را دو بعد مهم عملکرد دانست. یعنی هم علل داخلی (کارایی)و هم علل خارجی( اثربخشی) برای بخش­های خاص عملکرد، می­توانند وجود داشته باشند و از اینرو، عملکرد تابعی از کارایی و اثربخشی فعالیتهای صورت گرفته است. (کراس و همکاران، 2009، ص27) چارچوب متداول برای روش­های مختلف تامین مالی معمولاً عبارتند از: استقراض، جریان نقدینگی، استفاده از سهام رایج . (کوهن و توماس، 2006، ص 3)

طبق مدل براور(2008) بهبود عملکرد بانکها شامل مؤلفه­های مدیریت ریسک، بهینه گزینی، تجهیز منابع پولی، شاخص های CAMEL می باشد .

بانک ها تا زمانی که برای بقا تلاش می‌کنند و خود را نیازمند حضور در عرصه ملی و جهانی می‌‌دانند، باید اصل بهبود مستمر را سرلوحه فعالیت خود قرار می‌دهند. این اصل حاصل نمی‌شود، مگراینکه زمینه دستیابی به آن با بهبود مدیریت عملکرد امکان‌پذیر ‌شود. این بهبود را می­توان با گرفتن بازخور لازم از محیط درونی و پیرامونی و تجزیه و تحلیل نقاط قوت و ضعف و فرصتها و تهدیدها، مسئولیت‌پذیری و جلب رضایت مشتری با ایجاد و بکارگیری سیستم ارزیابی عملکرد با الگوی مناسب، ایجاد کرد. روش­های مختلف تأمین مالی به انعطاف‌پذیری برنامه‌ها و اهداف و ماموریت‌ سازمانها در محیط پویای امروزین کمک قابل توجه می‌نماید. ارزیابی و اندازه‌گیری عملکرد و توسعه آن به فرهنگ‌سازی و ارتقاء فرهنگ سازمانی نیز نیاز دارد. (بیگلر، 1384، ص25)

متأسفانه در ایران به دلیل توسعه نیافتگی بازارهای مالی از یکسو و فقدان بستر مناسب نهادی و قانونی لازم در این حوزه، بانک­ها تا کنون قادر به بهره گیری مناسب از امکانات بهینه روش­های تأمین مالی نبوده اند. بنابراین اگر مخارج سرمایه گذاری با ارزش فعلی خالص مثبت بیش از جریانات نقدی داخلی باشد، بانک ممکن است سرمایه گذاری­ها را بدلیل اجتناب از انتشار اوراق بهادار پرریسک برای تامین مالی کنار بگذارد. (بونن و همکاران، 2008، ص13)

رشد سریع بانکها به همراه واگذاری برخی از وام­ها به بانک­ها، موجب افزایش شدید نیازهای مالی بانکها شده است. بانک­ها بخشی از این نیاز را از طریق مالیات­های محلّی، وجوه انتقالی از بانک مرکزی و دیگر منابع درآمدی شان برآورده می­کنند. اما این منابع درآمدی نمی­تواند تمام نیازهای سرمایه گذاری را پوشش دهند. از این رو بررسی رابطه تأمین مالی با جریان نقدینگی بانکها ضروری بنظر می­رسد. (رحمانی، 1385، ص140)

بنابراین، در این پژوهش این سوال مهم مطرح می­گردد که آیا روش­های تأمین مالی بر بهبود عملکرد شعب منتخب بانک قوامین استان مرکزی تأثیرگذار است؟ و کدام روش تأمین مالی بیشترین تأثیر را در عملکرد کارکنان شعب منتخب بانک قوامین استان مرکزی دارد؟

براي دانلود متن کامل پايان نامه اينجا کليک کنيد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: